توسط: هادی قدسی

چرا قبل از هرچیز، کنشگران ما باید تمرین دمکراسی کنند
در مقاله ” چرا اهمیت کودتای خرداد ۶۰ از انقلاب بیشتر است” نتیجه ای که ارائه دادم این بود که اغلب گروه ها و فعالان سیاسی ما یا در آن کودتا دست داشتند و یا خوشحال و یا بی تفاوت بودند. نظر به اینکه آن کودتا در واقع بر ضد مردم ورأی آنان بود، اساس این کودتا بر استبداد استوار بوده است. ادامۀ آن کودتا هم با سانسور آن کودتا هنوز جاری است. میگویند آفتاب آمد، دلیل آفتاب. توسلی رئیس نهضت آزادی و شهردار سابق تهران در مصاحبه ای با روزنامۀ شرق می گوید ” به نظر ما آقای بنی‌صدر و سازمان مجاهدین باید تشخیص می‌دادند با این شیوه نمی‌شود با جامعه سنتی و جریان مقابل برخورد کرد”. اگر سازمان مجاهدین خلق را که برای چاشنی زدن به اظهارتش آورده حذف کنیم، ازایشان باید پرسید آقای بنی صدرچه شیوه ای به کاربرده که نهضت آزادی را آزرده خاطر کرده است؟ ….وی اضافه میکند: ” به نظر می‌رسد آقای بنی‌صدر امروز به این آگاهی رسیده باشد اما …. بازهم ایشان باید توضیح دهند چه تغییری در شیوۀ آقای بنی صدر دیده است که این احساس به او دست داده که آقای بنی صدر ازآن شیوه درمقام ریاست جمهوری آگاه نبوده است؟ و اضافه میکند: ” آقای بنی‌صدر و مجاهدین خلق نیز خطای تاریخی بزرگی کردند؛ هم به خودشان و هم به انقلاب و هم به منافع ملی”. آین هم آفتابی که دلالت میکند بر شادی نهضت آزادی از کودتای خرداد ۶۰ که بر ضد رأی مردم انجام گرفت. مردمی که آقای توسلی حتا یک بار به آنان رفرانس نمیدهد. واین بی توجهی به مردم را میتوان در تمامی اطلاعیه هائی که از سوی گروه ها در مورد ۳۰ خرداد ۶۰ نوشته شده اند مشاهده نمود. به این دلائل بود که در آن مقاله نوشتم که درادعای دمکرات بودنشان صادق نیستند و دروغ میگویند. درآخر، وی اضافه میکند: ” به نظر من آقای بنی‌صدر حتی بعد از آن هم اشتباه کرد که رفت. اگر می‌ماند، آقای خمینی هم به‌احتمال‌زیاد او را عفو می‌کرد”. این جملۀ شاهکار هم نشان از ساده لوحی وذهن گرائی وقدرت پرستی سیاستمداران ما است. ایشان فراموش کرده اند که گیلانی آقای بنی صدر را به هفت بار اعدام محکوم کرده بود و یک انسان آزاد ومستقل از یک قدرتمدار مستبد گدائی بخشش نمیکند زیرا گناهی مرتکب نشده که اگر این تفکر راداشت وگناهی کرده بود، برضدش کودتا نمی کردند.